Opširna studija je pronašla neobičnu vezu između odbijanja vakcinacije protiv COVID-a i učestvovanju u saobraćajnim nesrećama.
Prema navodima autora studije, nevakcinisani ljudi imaju jednake šanse da završe u saobraćajnoj nesreći kao i ljudi koji se suočavaju sa apnejom – zastajanjem disanja tokom spavanja.
Studija koja je objavljena u Američkom medicinskom žurnalu, baziralo se na podacima o 11.260.763 ljudi. Od njih, 16 posto ljudi nije bilo vakcinisano protiv COVID-a. Tim je zatim analizirao podatke iz hitnih službi u kanadskom Ontariju, gdje su saobraćajne nesreće rezultirale hospitalizacijom. Prilikom analize, u obzir su uzimani faktori poput starosne dobi i zdravstvenog stanja pojedinaca.
Da, čini se malo (više) čudnom bilo kakva poveznica između statusa vakcinacije i učešća u saobraćajnim nesrećama, ali tim koji je radio ovu studiju naveo je da su prethodne studije povezivale ljudsku psihologiju, primjerice agresivno ponašanje, sa saobraćajnim nesrećama.
– Jednostavna imunosna aktivacija protiv koronavirusa, primjerice, nema direktnog efekta na ponašanje u saobraćaju ili na rizik od saobraćajne nesreće. Umjesto toga, teorizirali smo kako pojedine odrasle osobe koje teže ka odbijanju savjeta za javno zdravlje, vjerovatno ne obraćaju pažnju na smjernice za sigurnost u saobraćaju, objasnili su autori.
Podaci su svakako pokazali da su nevakcinisani ljudi izloženiji riziku od saobraćajnih nesreća nego oni koji su se vakcinisali. Uprkos tome što sačinjavaju 16 posto obrađenih pojedinaca, nevakcinisani ljudi spadaju u 25 posto onih koji su učestvovali u saobraćajnim nesrećama narednih mjeseci. A nakon uključenja parametara poput mjesta življenja, socioekonomskog statusa i ostalih zdravstvenih faktora, broj nevakcinisanih osoba koji su u riziku od saobraćajnih nesreća porastao je na 48 posto.
– Jedna mogućnost se odnosi na manjak povjerenja u vlast ili vjerovanje u slobodu izbora. To utiče i na želju/manjak želje za vakcinisanjem a i na sigurnost u saobraćaju. Drugo objašnjenje može biti neshvatanje svakodnevnih rizika, vjerovanje u prirodni proces, antipatija prema zakonima i regulacijama, hronično siromaštvo, izloženost dezinformacijama, nedovoljan broj izvora ili druga lična uvjerenja, dodali su autori.
